در 24 تیرماه 1396، استاد دانشگاه استنفورد و نخستین زن برنده جایزه فیلدز، خانم مریم میرزاخانی، در عنفوان جوانی، چشم از جهان فرو بست. اما پیش از آن، به یمن اندیشه خلاق و استعداد هنرمندسازش، زندگی پایدار را از آن خود کرده‌ بود.

     جایزه‌ها، گویای توان علمی و پی‌گیری بی‌مثالش در دانش‌پژوهی بودند. اما، در جهانی که کرامت انسان از یادها رفته ‌است و در کشوری که زادگاه او بود و در آن، زن «ضعیفه» بشمار است، او به دانش خویش، بر نابرابری زن با مرد، خط بطلان کشید و شهادت داد بر ستمی که دینمداران بر خود، بر زنان، و بر مردان، روا می‌بییند.

      با تأثری شدید، در همان‌حال که درگذشت او را به خانواده محترم، دانشمندان،  ایرانیان و همه جهانیان، تسلیت می‌گویم، به زنان ایران و زنان جهان، خاطر نشان می‌کنم که مریم میرزاخانی، از برجسته‌ترین نمادها و الگوهای هنرمندی و خلاقیت زن است. به آنان است که به او تأسی بجویند و بر تحقیر زن بشورند و ایران را سرای طرح نوی زندگی در استقلال و آزادی بگردانند.

 24 تیر ماه 1396

 ابوالحسن بنی‌صدر

Share this post